Donald Trump’s latest post on his account, in which he presents his vision to transform and reconstruct Gaza into a Riviera by displacing 2.1 million Palestinians, absurd as it may seem, unravels two distinct assumptions: first, it is merely an indifferent contribution to a puzzling situation that has remained unresolved since the beginning of the previous century; and second, it is yet another proposition that excludes one of the key variables in the equation: the Palestinians.

The ongoing war in Gaza has intensified regional tensions, drawing strong reactions from neighboring Jordan. The country is home to a large Palestinian population and has always been a proponent of Palestinian rights, while -at the same time- holding a peace treaty with Israel since 1994. The war’s impact on Jordan may lead to a significant risk of destabilization, as the country is striving to balance between its support of the Palestinians and its national security interests.

On October 7, 2023, President Biden declared his administration’s “rock-solid and unwavering support” to Israel. More than nine months into the Gaza war, his adherence to his initial promise is unquestionable. This article will examine US foreign policy vis-à-vis the war on Gaza, focusing on its prospective objectives and its implications on domestic, regional, and international levels. It will also argue that American foreign policy on the issue is primarily reactive rather than proactive.

Η επίθεση του Ισραήλ στο ιρανικό προξενείο της Δαμασκού και η δολοφονία πέντε ανώτατων και ανώτερων Ιρανών αξιωματικών μπορεί να αποδοθεί σε τρεις λόγους που είναι σε μεγάλο βαθμό αλληλένδετοι. Πρώτον, είναι πιθανό ότι αποτελεί προοίμιο μιας γενικής επίθεσης του Ισραήλ κατά της Χεζμπολάχ ανάλογη με αυτή εναντίον της Χαμάς μετά το τέλος της επίθεσης στη Γάζα. Η δολοφονία των Ιρανών ανώτατων αξιωματικών που ήταν υπεύθυνοι για τη Συρία, τον Λίβανο και την Παλαιστίνη αποδυναμώνει πολύ την επιτελική αποτελεσματικότητα της Χεζμπολάχ τους επόμενους μήνες. Δεύτερον, η επίθεση είναι ένα μήνυμα προς τις ΗΠΑ μετά την στάση τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Το μήνυμα είναι ότι το Ισραήλ θέτει τις στρατηγικές προτεραιότητες στη Μέση Ανατολή και όχι η Ουάσιγκτον.

Tο Κέντρο Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών (ΚΕΜΜΙΣ) του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου σας προσκαλούν στην διαδικτυακή ομιλία/συζήτηση του Δρ. Ahmad Jamil Azem, member of the PLO Palestinian Central council, and Chief Editor of the PLO Journal Shuun Falistaniyyah (Palestinian Affairs) με θέμα:

«Regional balance in the Middle East and the Palestinian Question»

H ομιλία θα διεξαχθεί στην Αγγλική γλώσσα.

Η διαδικτυακή εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα, 22 Μαρτίου (6.30 μ.μ. ώρα Αθήνας).

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την ομιλία στο κανάλι μας στο youtube:

https://www.youtube.com/watch?v=fHGbfG5d5m0&t

Recently, Israel has improved its relations with the Gulf. This development was formalized via the Abraham Accords with the United Arab Emirates (UAE) and Bahrain and the silent approval of Saudi Arabia. The normalization between Israel and the Gulf is the result of a process some 20 years in the making, as 27 years have passed since Rabin, Arafat and Clinton signed the Oslo Declaration of Principles, which for the most part is now inactive. The questions that arise are how these accords can potentially affect the regional balance and whether more accords are likely to come.

Israel’s normalizing relations with various Arab countries brought the Palestinians once again before the bitter realization that time is working against them. It appears that this realization triggered a process of reconciliation among the Palestinians. Yet, will these efforts suffice to influence the course of the Palestinian Question within a rapidly changing regional environment?