Follow this link for our book review of Alison Pargeter, Return to the Shadows: The Muslim Brotherhood and An-Nahda since the Arab Spring (Saqi Books, 2016).

A lot of ink has been spilt on the role of political Islam in post-Arab Spring politics. In the beginning, there was an assumption of an almost teleological nature whereby the democratic renaissance of the region would at a minimum bring the forces of political Islam to the fore. There was even the potential for it to be rendered the single most important socio-political actor in part of the region. While the first premise has certainly proved true, Alison Pargeter’s book is a detailed, eloquent attempt at explaining the second: political Islam’s inability to ensconce itself in power, once in its antechamber.

‘The Battle for Syria’ is an ambitious endeavor penned by a scholar well-versed in the region’s sociopolitical intricacies. An original and timely contribution, it situates the Syrian conflict within a rapidly-changing Middle East. Indeed, the subtitle rather serves as an involuntary warning and an index of its remit, focusing mainly on the behavior of external actors. Those seeking an immersion into Syria’s domestic political dynamics would be well-advised to look elsewhere. Phillips takes the approach of the international relations’ scholar, which at times makes the book feel informationally overloaded. The book’s leitmotif is that the Syrian theatre has been a reflection of the power projection of 6 main players, namely the US, Russia, Saudi Arabia, Iran, Qatar and Turkey). It is the external behavior of those countries that has invariably had a heavy impact on the ravaged country’s state of affairs.

Με τη συρο-ιρακινή κρίση να μαίνεται, το αμερικανικό υπουργείο Αμύνης αποφάσισε την έναρξη ενός νέου προγράμματος εκπαίδευσης μαχητών από τις τάξεις της λεγόμενης μετριοπαθούς αντιπολίτευσης στη Συρία στο πλαίσιο της διεθνούς προσπάθειας εναντίον του ISIS. Εκ πρώτης όψεως, η απόφαση αυτή φαίνεται πως αποσκοπεί στην κλιμάκωση του πολέμου κατά των Τζιχαντιστών στο μέτωπο της Συρίας, το οποίο παραμένει εν πολλοίς αμετάβλητο, λόγω της επικέντρωσης των επιθέσεων στο μέτωπο του Ιράκ. Ωστόσο η γεωπολιτική συνθετότητα της παρούσας κρίσης στη Μέση Ανατολή εκ των πραγμάτων δημιουργεί πολλαπλά περιθώρια ερμηνείας της απόφασης αυτής, κυρίως λόγω της άμεσης και έμμεσης εμπλοκής διάφορων αντιμαχόμενων μερών, σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.