ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΩΝ, ΜΕΣΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ & ΙΣΛΑΜΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

A lot of ink has been spilt on the role of political Islam in post-Arab Spring politics. In the beginning, there was an assumption of an almost teleological nature whereby the democratic renaissance of the region would at a minimum bring the forces of political Islam to the fore. There was even the potential for it to be rendered the single most important socio-political actor in part of the region. While the first premise has certainly proved true, Alison Pargeter’s book is a detailed, eloquent attempt at explaining the second: political Islam’s inability to ensconce itself in power, once in its antechamber.

‘The Battle for Syria’ is an ambitious endeavor penned by a scholar well-versed in the region’s sociopolitical intricacies. An original and timely contribution, it situates the Syrian conflict within a rapidly-changing Middle East. Indeed, the subtitle rather serves as an involuntary warning and an index of its remit, focusing mainly on the behavior of external actors. Those seeking an immersion into Syria’s domestic political dynamics would be well-advised to look elsewhere. Phillips takes the approach of the international relations’ scholar, which at times makes the book feel informationally overloaded. The book’s leitmotif is that the Syrian theatre has been a reflection of the power projection of 6 main players, namely the US, Russia, Saudi Arabia, Iran, Qatar and Turkey). It is the external behavior of those countries that has invariably had a heavy impact on the ravaged country’s state of affairs.

The broader Middle Eastern and Northern Africa region has entered an extended period of turmoil where states are collapsing and regimes are being overthrown. While the roots of these conflicts are long-established, eruptions since 2001 are recurring with a ferocity implying that none will come together again in a capacity of state unity. Patrick Cockburn's indefatigable coverage provides a crucial tour d'horizon of the civil wars and insurgencies that have been shattering the societies' central core while demonstrating the variety of reasons as to why these conflicts are ongoing and foremost, as to why religion in the Middle East is now the glue that holds societies together.

Klaus Wivel's book is one of those books that, as per Franz Kafka, resemble the axe hitting the frozen sea. In the post-9/11 world there has been no shortage of bibliography regarding the Mediterranean/ Middle East. By contrast, one could make the case that there has often been an abundance of bibliography, focusing excessively on issues such as terrorism, Western attempts at a normative reconstruction of the region and the intricacies of political Islam.

"ISIS: Inside the Army of Terror" follows ISIS throughout the years of its existence, with the scope of defining not only its origins but also the dynamics that transformed it from a minor jihadist group to a powerful worldwide menace. Michael Weiss and Hassan Hassan track ISIS since its very beginning as al-Qaeda in Iraq (AQI) up until the Charlie Hebdo attack in Paris, using the method of original interviews with US military intelligence and officers and western diplomats, as well as with ISIS fighters or people who got in touch with key people of the group. Their goal is to offer the readers the chance to form their own judgment about the growth of ISIS, by presenting the facts objectively and staying to the point.

Ο συγγραφέας με το παρόν έργο επιχειρεί μια σφαιρική ανάδειξη και ερμηνεία των γεωπολιτικών εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, κατά το 2011. Αρχικά (1η ενότητα), επιδιώκει την εισαγωγή του αναγνώστη στον αραβικό κόσμο, εν γένει, και στη συνέχεια, προχωρεί (2η ενότητα) σε μια λεπτομερή ανάλυση των περιπτωσιολογικών μελετών εξέτασης, ήτοι των χωρών, οι οποίες επηρεάστηκαν από την Αραβική Άνοιξη. Τέλος (3η ενότητα), προσεγγίζει ερμηνευτικά τα αίτια και τις συνέπειες των αραβικών εξεγέρσεων, προσβλέποντας σε μια ενδελεχέστερη παρουσίαση και εξήγηση αυτών.

Για δεκαετίες μετά την ανεξαρτησία της και μέχρι τα τέλη σχεδόν του εικοστού αιώνα οι Μεγάλες Δυνάμεις ενέτασσαν την Ελλάδα στο στρατηγικό σχεδιασμό της Εγγύς Ανατολής, μιας περιοχής που απλωνόταν από τα Νότια Βαλκάνια μέχρι την ακτές του Λιβάνου και της Αιγύπτου. Κατά τη διάρκεια της ψυχροπολεμικής περιόδου έως το 1974, η Ελλάδα χειμαζόμενη από εσωτερικά προβλήματα κλήθηκε να αντιμετωπίσει πολύ σοβαρά διλήμματα στο διπλωματικό πεδίο, κυρίως στις σχέσεις της με την Μεγάλη Βρετανία, την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αλλά και με τις αραβικές χώρες. Οι πολιτικές πρακτικές των ελληνικών κυβερνήσεων τις δεκαετίες του '50 και '60 σχετικά με το Κυπριακό ζήτημα ήταν καθοριστικές για την τροπή των εξελίξεων και την επακόλουθη τουρκική εισβολή.

Η ιστορία του hijab παρουσιάζει σημαντικές εναλλαγές διανύοντας περιόδους έντονης παρουσίας και περιόδους όπου η χρήση του σπανίζει. Στη σημερινή εποχή, βιώνουμε το φαινόμενο μιας δυναμικής επανεμφάνισης της μαντήλας όχι μόνο στις χώρες του Ισλάμ αλλά και σε αυτές της Δύσης. Η τάση αυτή προκαλεί καχυποψία και δυσφορία κυρίως στις γυναίκες εκείνες οι οποίες έχουν επιλέξει, ένα πιο προοδευτικό τρόπο ισλαμικής ζωής, καθώς δεν συμμερίζονται την άποψη ότι η μαντήλα είναι σύμβολο ευσέβειας ή αφοσίωσης στο Θεό, αντίθετα συμβολίζει την καταπίεση, την υποβάθμιση της γυναίκας, τη θρησκευτική κατωτερότητα.

The mere narration of these stories reflects the Palestinians’ rigid persistence of memory -to re-call and to remember- given that the past can conceal the present and disregard the future. Elias Khoury’s stories explain why Palestinians have either the need or are forced to remember; for some Palestinians, Palestine is more the actual memory of it rather than the land. So keeping Palestine alive in their memory is keeping themselves alive. The stories unfold the part of history which has never been written, trapped with emotions that conflict creates which encapsulate and explain today’s’ tart reality. Reminiscence is a bittersweet comfort and nostalgia has become part of the Palestinian identity in a struggle to survive.

Το “Resistance, the essence of the Islamist revolution”είναι ένα βιβλίο εντός του οποίου ο Alastair Crooke, αν και πραγματεύεται ένα εξαιρετικά πολυδιάστατο και “ευαίσθητο” θέμα, εντούτοις κατορθώνει και, εκτός του γεγονότος ότι το καθιστά προσιτό σε ένα αρκετά ευρύ κοινό, αναδεικνύει τις αιτίες για ορισμένα από τα πλέον φλέγοντα προβλήματα των σχέσεων της Δύσης με τον ισλαμικό κόσμο.