“Εντυπωσιακό το αεροπλανοφόρο σας κύριε αλλά εμείς πολεμάμε στην έρημο” ήταν, σύμφωνα με τον Patrick Porter, o τίτλος μιας βρετανικής στρατηγικής επιθεώρησης.[1] Αυτός ο τίτλος αποτελεί εισαγωγή στον “στρατιωτικό οριενταλισμό” της Γαλλίας και της Βρετανίας στην περίπτωση της Λιβύης.[2] Ο αρχικός σχεδιασμός των δύο χωρών ήταν απλός και ευκρινής: η παρουσία των πλοίων και των αεροπλάνων της συμμαχίας στα ανοικτά των λιβυκών ακτών, μερικές επιθέσεις εκ του μακρόθεν και η πολιτική νομιμοποίηση του ΟΗΕ και του ασθμαίνοντος Αραβικού Συνδέσμου θα ήταν αρκετά για να παραλύσουν το καθεστώς Καντάφι, να οδηγήσουν σε μαζικές αποσκιρτήσεις και στάσεις στο στρατόπεδο του δικτάτορα και, τέλος, να δώσουν τη νίκη στην αντιπολίτευση. Όταν γράφονταν αυτές οι σκέψεις ο ανωτέρω σχεδιασμός είχε οδηγηθεί σε αδιέξοδο.
The revolutions and the uprisings in the Middle East changed the balances in the region and, consequently, Russia’s perspective on it. Russia had to face the risk of losing relatively new gains, as well as dilemmas on which side to favour, especially in the case of Libya and Syria. It can be said that Moscow generally remained a “royal realist,” standing on the side of its interest and trying to adapt its policies to the ad hoc developments. The way Russian policy will develop and the extent to which the already made choices have been successful or not are both still “under process.”
Το Κέντρο Μεσογειακών,Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών φιλοξενεί πληθώρα διαφορετικών απόψεων στα πλαίσια του ελεύθερου ακαδημαϊκού διαλόγου. Οι απόψεις αυτές δεν αντανακλούν υποχρεωτικά τις απόψεις του Κέντρου. Η χρήση και αναπαραγωγή οπτικοακουστικού υλικού για τις ανάγκες της ιστοσελίδας του ΚΕΜΜΙΣ γίνεται για ενημερωτικούς, ακαδημαϊκούς και μη κερδοσκοπικούς σκοπούς κατά τα προβλεπόμενα του Νόμου 2121/1993 (ΦΕΚ Α' 25/4-3-1993) περί της προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας, καθώς και του άρ.8 του Νόμου 2557/1997 (ΦΕΚ Α' 271/1997).