The Syrian war has been affecting Jordan directly and indirectly for the past few years. The refugee crisis and the rise of jihadism in the region has challenged both its political system and its social cohesion. The inability to cope with the constantly growing needs of the refugee population, along with the simmering political unrest, is threatening the social cohesion of the country, while the rise of Salafism poses a threat to the stability of the regime. The way with which the state reacts to these challenges will shape Jordan’s future for the next years to come.

Having been repressed or used for decades by the local regimes, Salafism is on a definite rise, raising security and political threats primarily in the Middle East, while the West sees the chance for democratization drifting away. The many faces of Salafism make us address questions regarding its origins, its present dynamics and also whether it can be a viable political alternative and a part of a democratic transition.

Εντός του καλοκαιριού, ένας Ιρακινός οπλαρχηγός, ονόματι Αμπού Μπάκρ αλ Μπαγντάντι, αυτοανακηρύσσεται Χαλίφης όλων των μουσουλμάνων κατά την διάρκεια μιας προσευχής σε ένα τζαμί της, «απελευθερωμένης» από τους Τζιχαντιστές, Μοσούλης. Παράλληλα, οι αρχές του «Ισλαμικού Κράτους» εξέδωσαν αυστηρές οδηγίες για το πως πρέπει να συμπεριφέρονται οι άνδρες και οι γυναίκες υπήκοοί του, βάσει όσων ορίζει η Σαρία, την ώρα που οι μουσουλμάνοι καταστηματάρχες του Λονδίνου λάμβαναν φυλλάδια με το χαρμόσυνο μήνυμα: “The Caliphate has been established”. Αναμφίβολα, η «επανίδρυση του Χαλιφάτου» ενενήντα ολόκληρα χρόνια μετά την κατάργησή του εγείρει ενδιαφέροντα ζητήματα προς αναστοχασμό σε συνάρτηση με την ιστορική εξέλιξη του θεσμού, τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν τα διάφορα ισλαμιστικά ρεύματα κατά τα τελευταία χρόνια, καθώς και τα ρευστά γεωπολιτικά δεδομένα στην δοκιμαζόμενη από διακοινοτική βία Μέση Ανατολή.