Το “Resistance, the essence of the Islamist revolution”είναι ένα βιβλίο εντός του οποίου ο Alastair Crooke, αν και πραγματεύεται ένα εξαιρετικά πολυδιάστατο και “ευαίσθητο” θέμα, εντούτοις κατορθώνει και, εκτός του γεγονότος ότι το καθιστά προσιτό σε ένα αρκετά ευρύ κοινό, αναδεικνύει τις αιτίες για ορισμένα από τα πλέον φλέγοντα προβλήματα των σχέσεων της Δύσης με τον ισλαμικό κόσμο.

Aaron David Miller, former US Middle East advisor and negotiator, wrote a historical analysis of American diplomacy in the Arab-Israeli peace process. Miller sets out to record the history of negotiations based on his personal involvement. His book contains a variety of anecdotes and portraits of the leading personas. Each of the four parts is dedicated to the fate of the American promise of achieving peace in the "much too promised land".

'Memory is not only a filter; it has also a regrettable way of reflecting the needs of the present''. In this comparative political treatise, Zeev Sternhell seeks to challenge longstanding myths surrounding the founding of modern Israel. His stance on this demythologizing work is partially connected to the post-Zionist intellectual movement, which challenges the prevailing truisms of Zionist historiography, trying at the same time to put them in a historical context and explain them. As an advocate of this new approach, the writer moves away from the conceptual and widely accepted "myths" that view Zionism as a socialist-democratic movement of national liberation.

Με την κατάρρευση των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινιακής Αρχής και με τη συμφωνία επαναπροσέγγι- σης Φατάχ-Χαμάς της 23ης Απριλίου 2014, μεταβλήθηκαν κατά τρόπο ουσιώδη οι ισορροπίες στη διένεξη Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Η παλαιστινιακή πολιτική πραγματικότητα καλείται να επιλέξει στρατηγική ως προς το Ισραήλ και τη διαμεσολαβητική ισχύ των ΗΠΑ. Καλείται επί- σης να επιλέξει τον τρόπο με τον οποίον θα διαχειρισθεί τον 7ετή πολιτι- κό διχασμό που μεσολάβησε. Παράλληλα, η ισραηλινή πλευρά προσπα- θεί να σφυγμομετρήσει τις πολιτικές τάσεις που θα επικρατήσουν στη Ραμάλα και στη Γάζα μετά τη συμφωνία της παλαιστινιακής επαναπρο- σέγγισης, ενώ όλα εξαρτώνται από το εάν και κατά πόσον θα τεθούν οι προϋποθέσεις εκείνες που θα καταστήσουν εφικτή τη συνέχεια της ειρηνευτικής διαδικασίας

Εν αναμονή των αποτελεσμάτων της αμερικανικής μεσολαβητικής προσπάθειας για την συνέχιση των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινιακής Αρχής, η Ισραηλινή επικαιρότητα το τελευταίο χρονικό διάστημα απασχολήθηκε έντονα από τις πολιτειακές και νομοθετικές αλλαγές που προώθησε η κυβέρνηση συνασπισμού υπό τον Μπενιαμίν Νετανιάχου. Οι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες πολιτικές εξελίξεις που σημειώθηκαν από το καλοκαίρι του 2013 έως και την άνοιξη του 2014, κατέδειξαν ξεκάθαρα όλο το φάσμα των κομματικών διαφορών και των ιδεολογικών συσχετισμών στο σημερινό Ισραήλ, επικαιροποιώντας και πάλι ποικίλους προβληματισμούς περί των πολιτειακών κανόνων που διέπουν το πολιτικό σύστημα της χώρας. Αφορμή στάθηκαν τρία σημαντικά νομοθετήματα, η διαδικασία ψήφισης των οποίων περαιώθηκε από την Κνέσετ τη δεύτερη εβδομάδα του Μαρτίου 2014. Ο αναθεωρημένος 'Θεμελιώδης Νόμος περί Διακυβέρνησης', ο 'Θεμελιώδης Νόμος περί Δημοψηφίσματος' και ο 'Νόμος περί Στρατεύσεως των Μαθητών των Εβραϊκών Θρησκευτικών Σχολών' άφησαν έντονα το στίγμα τους στον Ισραηλινό κοινοβουλευτικό βίο και έγιναν αφορμή να εκδηλωθούν ποικίλες ιδεολογικές και κομματικές αντεγκλήσεις και συγκλήσεις –δίνοντάς μας σαφή εικόνα περί της παρούσας πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας στο σημερινό Ισραήλ.

Η κρίση στη Συρία αποτελεί από τη μία πλευρά μέρος της καθυστερημένης ένταξης της περιοχής στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και από την άλλη το τέλος του νεωτερικού πολιτικού-ιδεολογικού προγράμματος του αραβικού εθνικισμού. Ο ανταγωνισμός για την περιφερειακή ηγεμονία συμπλέκεται με προ-νεωτερικές συγκρούσεις δημιουργώντας ένα πολύ προβληματικό γεωπολιτικό σκηνικό.

Η ισραηλινό-παλαιστινιακή διαμάχη έχει τη μαγική ιδιότητα να προσελκύει αυτόματα την προσοχή σε κάθε φαινομενική αναμόχλευση, παρά τα επαναλαμβανόμενα αποτυχημένα μοτίβα της. Και σε αυτή τη περίπτωση, όμως, η νέα “συμφιλίωση” Φατάχ-Χαμάς, οι ομιλίες του Ομπάμα και του Νετανιάχου στην Ουάσιγκτον, δεν φαίνεται να αποτελούν τίποτα παρά επιτόπιους ελιγμούς. Ωστόσο, αυτοί οι “άσκοποι ελιγμοί” γίνονται εν μέσω “Αραβικής Άνοιξης” και τα “νέα” από το εδώ και αρκετά χρόνια στάσιμο περιφερειακό μέτωπο “μαθαίνονται” στο Ισραηλινο-Παλαιστινιακό.

«Δεν υπάρχουν ούτε αιώνιοι σύμμαχοι ούτε αιώνιοι εχθροί. Μόνο τα συμφέροντα είναι αιώνια...» Λόρδος Πάλμερστον Στην ρήση του Λόρδου Πάλμερστον όπως διατυπώθηκε στην Βουλή των Κοινοτήτων το 1848 απαντάται η προσέγγιση Ελλάδας- Ισραήλ το τελευταίο χρονικό διάστημα. Γιατί στις διεθνείς σχέσεις τα συμφέροντα είναι εκείνα που έχουν σημασία και κάθε «παίκτης» στη διεθνή σκηνή έχει καθήκον να τα επιδιώκει.

Turkey’s friendly relations with Hamas and Hezbollah constitute an indisputable reality in the Middle East the last six years. The AKP government has brought Turkey closer to the two radical Islamist organisations, to the detriment of the country’s long existing relations with Israel and the West, and despite the harsh internal reactions by the Kemalist establishment. Dynamics have started to change in the region. It remains to be seen what these changes will bring about for all Middle Eastern countries.

Both pro-Iranian and anti-Iranian camps have been taken in by the drama surrounding Iranian President Ahmedinejad’s visit to Lebanon. The idea of Ahmedinejad, who is considered to be Hizbullah’s chaperone, overlooking the northern border of Israel – the closest he has ever been to a country he does not recognize and utterly despises - is as ever in Lebanon one person’s nightmare and another one’s paradise. However, instead of indulging ourselves in images of glory and warfare scenarios, exploring the interests of the various ‘talented divas’, who have been keeping Lebanese politics busy for years and are equipped with a long-time performance experience – seems to be more reasonable. In other words, this visit is far too complex to be analyzed in a one-sided manner.